Gdy już się wydawało, że rege pochłonięta zostanie przez nowe formy kultury popularnej i masowej, dwa różne jej bieguny przypomniały o sobie, powtarzając zapomnianą modę i zaniechaną aktywność, tworzącą z muzyki czynną kulturę. Upodobanie do numerologii każe nam spojrzeć na pierwsze dziesięć lat nowej epoki jak na okres zamknięty w dające się opisać struktury.

Nie pamiętam, jak mówiliśmy na wałki, z wystającymi, powtykanymi w nie pręcikami, ale metalowe krążki z otworami nazywaliśmy płytami. W rezultacie oba te przedmioty były medium muzyki, choć nie były to instrumenty. Dzieciaki łatwo dosyć doprowadziły owe przedmioty do ruiny. Nastała era bakielitowych płyt i patefonu.

Wydawać by się mogło, że od pracy w parach do synchronicznych działań, to krok zaledwie lub co najwyżej dwa. Tymczasem są to autonomiczne światy i do każdego trafić można osobną drogą.

Każdy, kto kiedykolwiek po przedłużonej sesyjce ze spliffem usiłował wraz z kumplami skoordynować jakiekolwiek działania poziomem komplikacji przekraczające zaparzenie herbaty, wie w jak epickie przedsięwzięcie potrafią się zmienić już zamierzenia tak złożone jak zamówienie pizzy, uruchomienie filmu i otworzenie piwka. A jeżeli do tego nasze plany obejmą przemieszczanie się poza dom na większe odległości – wtedy całość urasta do rozmiarów misji godnej co najmniej krótkiego opowiadania. Albo filmu. Trudności te nie są obce konsumentom konopi pod każdą szerokością geograficzną, nic więc dziwnego, że uniwersalna, a ważka tematyka zmagań z nieogarem nie umknęła uwadze rzemieślników z Fabryki Snów – za których sprawą od końca lat siedemdziesiątych możemy rechotać głupkowato przy kolejnych amerykańskich stoner movies.

Dziwnym zrządzeniem losu trafiają mi się płyty jakoś podobne do siebie, choć podobieństwo to jest bardzo odległe i abstrakcyjne. Kolejny album formacji Czerwie w pozorny tylko sposób jest kontynuacją poprzednich dokonań.

Fani muzyki Dance uprawiają najwięcej seksu ale to miłośnicy muzyki klasycznej palą najwięcej trawy.

Język ma takie możliwości, że implikując klarowność myślenia, tworzy płaszczyznę, na której istnieją trzy aspekty: przedmiot, rozmowa na jego temat i krąg zainteresowań. Mając określoną liczbę tematów, będących aspektami prezentacji, każdy przedstawić możemy na dwa sposoby.

Dowiedziono już niejednokrotnie, że najlepszym sposobem uczenia się jest powtarzanie i naśladownictwo. W ten sposób możemy nauczyć się Tradycji, nawet najbardziej obcej, odległej i egzotycznej, nawet takiej zaniechanej i nieistniejącej.

Wydawać by się mogło, że uniwersalny przekaz Boba Marleya zyskał już tak wiele omówień i opracowań, iż niepodobna wyobrazić sobie, by mogło powstać jeszcze coś nowego. Okazuje się jednak, że Jego mądrość i wiedza nie podlegają ograniczeniom.

Dla wielu z nas szokiem było odkrycie, że Orwell nie pisał o Sowietach lecz o Ameryce. Przestroga zawarta w jego powieściach wciąż jest aktualna, mimo że nie wiem, czy istnieje jeszcze robotnicza klasa.