Jedną z rzeczy, jakie są możliwe, jeżeli masz to szczęście lub owe kwalifikacje czy cokolwiek, to jest gdy podróżujesz po tamtych częściach świata jest możliwość napotkania bardzo interesujących ludzi. Zdarzyło się to i mnie kilkakrotnie w minionym czasie.

W klasycznym dramacie obowiązywała zasada jedności miejsca, czasu i akcji. Przeniesiona z ontologii zasada troistości bytu znajduje odzwierciedlenie w trój-jednej chorei, uznanej za początek teatru. Że najpierw poznano obrzędy dionizyjskie, a dopiero potem apollińskie, by na koniec przypomnieć sobie o Kybele, bogini Afryki Zjednoczonej z Azją i wszystkimi rodzajami Ameryki. Oczywiście jest ich mniej, niż wszystkich Stanów, lecz te z kolei stanowią nikły ułomek na Północy.

I nadeszły czasy, o jakich dawniej nikt nie marzył. Muzyka zyskała niezależność od poglądów, opinii, wyznania, gustów i upodobań. Cztery największe gwiazdy metalu1 wystąpiły w Warszawie bez protestów w trakcie przygotowań do koncertu. Nastał ogórkowy sezon, a w mediach ni śladu przestróg przed sektami. Nieobecność duchowych mniejszości jest jednym z argumentów za zniesieniem powszechnego obowiązku edukacyjnego.

Startując z pozycji ignoranta łatwo zauważyć, że inaczej funkcjonują zasady, głoszone w odniesieniu do własnych poszukiwań i odkryć, a inaczej te uznane za uniwersalne. Najczęściej manifestują je dzieci, wkraczając w edukacyjny proces. Dziecięce fantazje nie dotykają sfery dorosłości. Jest jeszcze starość.

Jako starszy już człowiek mogę sobie pozwolić na bycie gdzieś w głębokim offie, poza wyborami, preferencjami, upodobaniami i takimi tam. Nie ja jeden i nie ja sam powracam na starość do wiary. Nie jest to wiara szara, jak o niej śpiewała Armia, tylko po prostu stara, jak geometria z algebrą. Podobieństwa kształtu i formy widzę jako algorytm czynności pierwotnych i podstawowych. Jako organiczną strukturę i archetyp poniekąd symboliczny. I gdyby to ode mnie zależało, kolejną płytę zespołu zatytułowałbym The best of Dubska.

Kolejny gorący weekend z  Guadalajara Sound System (KaSZa, DJ White, KouCzu), GrubSon + goście, DJ LaZzy, Jarecki, DJ Brk.

Odkąd pojawiło się określenie nowa fala, jego znaczenie wpisuje się w różne domeny i dyscypliny. Najczęściej stosuje się je w odniesieniu do twórczości poetyckiej, której językiem jest niewidzialna muzyka, stanowiąca wehikuł myśli i wrażeń, jakie inaczej nie mogą dojść do głosu.

Półwiecze rock’n’rolla w Polsce to wystarczająco długi okres, by uświadomić sobie, że można o nim sensownie opowiadać, nawet bez angażowania uczuć i emocji. Połowa tego czasu to poszukiwania czegoś, co przekracza pojęcie hałasu i pomaga w duchowej identyfikacji. Zmaganie się z dominującym poglądem, że nic gorszego nie mogło nas spotkać. Trudno wyobrazić sobie, co by to było, gdyby nie elektryczność i magnetyzm. Dzedzej, badający recepcję ulicznego teatru, kontynuowałby tradycję Grzesiuka, jako jeden z przeraźliwie nielicznych i anonimowych twórców kultury.

Kryzys istniał na długo przedtem, zanim jeszcze pojawił się Pierwszy Przegląd Polskiej Nowej Fali w Kołobrzegu. Należę do tych, co wierzą, że Kryzys wręcz był powodem tego festiwalu. Przygotowania trwały latami. A mimo to do ostatniej chwili nie było wiadomo, kto zagra i w jakim składzie. Dopiero podpisy na dokumentującej to zdarzenie kasecie wymusiły niejako identyfikację. A to zaledwie fragment jakiejś większej całości.

Na jednej scenie zagrają:- Bas Tajpan, - Bob One, - Miuosh, - Ras Luta - Erijef Massive, - VooDoo,