Chcesz bronić swoich praw? Zależy Ci na powstrzymaniu represji karnych?Może Ci pomóc Rzecznik Praw Osób Uzależnionych we współpracy z Helsińską Fundacją Praw Człowieka.

Czy to prawda, że praktyka przesłuchiwania osób będących pod wpływem środków psychoaktywnych jest niezgodna z prawem? Wyjaśnienia osoby będącej pod wpływem alkoholu lub innych środków odurzających nie mogą stanowić dowodu. Są liczne orzeczenia sądowe, które potwierdzają ten zakaz.

Pisaliśmy ostatnio o orzeczeniu polskiego Sądu Najwyższego z dn. 25.I.09 (sygn. akt II KK 197/08). Mówi ono, że „dysponowanie środkiem odurzającym lub substancją psychotropową związane z ich zażywaniem, albo zamiarem niezwłocznego zażycia przez osobę dysponującą nimi, nie jest ich posiadaniem w rozumieniu art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii”. Już w trakcie składu wydania #22 naszego magazynu rozgłosu nabrało kolejne orzeczenie, wydane przez SN w innym składzie, 28. X. (sygn. akt I KZP 22/09). Wydaje się ono stać w sprzeczności z wcześniejszym, sprawa wymaga więc rozwinięcia...

Polska po raz kolejny zbliżyła się do modelu państwa policyjnego, gdzie władza kontroluje prywatne aspekty życia obywateli. Na celowniku, na szczęście nie całkiem dosłownie, znalazła się m.in. młodzież, czyli grupa i tak poddana instytucjonalnej dyskryminacji oraz nie objęta demokratyzacją. Z kolei względy czysto techniczne powodują, że w praktyce kajdanki założą również setki studentek, uczennic i innych młodych kobiet, do tej pory względnie bezpiecznych.

Dysponowanie związane z zażywaniem albo z zamiarem niezwłocznego zażycia nie jest posiadaniem w rozumieniu ustawyPomimo, że orzeczenia Sądu Najwyższego nie mają formalnie mocy wiążącej (poza nielicznymi wyjątkami1), decyzje tej instytucji muszą być brane pod uwagę przez składy orzekające w I  instancji i apelacyjnych w przyszłych sprawach. M.in. dlatego, że podstawowym zadaniem SN jest ujednolicanie orzecznictwa.

Zapraszamy na Konferencje Studencką połączona z promocją publikacji: "Prawo i polityka narkotykowa" Zarys problemu ze szczególnym uwzględnieniem międzynarodowego systemu ochrony praw człowieka.Miejsce: budynek Starej Biblioteki, sala 308 - Uniwersytet Warszawski, WarszawaCzas: poniedziałek 26.10.2009r. godz: 9.00-14.45

1. Osoba podejrzana a podejrzany Na wstępie należy dokonać wyraźnego rozróżnienia pomiędzy dwoma na pozór podobnymi pojęciami, których nie należy utożsamiać z uwagi na różny status, jaki kodeks postępowania karnego nadaje tym pojęciom, a także z uwagi na różne skutki prawne (procesowe) wiążące się z tym statusem.

Postępowanie karne (inaczej zwane procesem karnym) w Polsce podzielone jest na kilka etapów (stadiów). Są to kolejno: postępowanie przygotowawcze(1), postępowanie główne (sądowe), postępowanie odwoławcze oraz postępowanie wykonawcze. Stadia te z kolei dzielą się na dalsze fazy, których szczegółowe omówienie nie mieści się w ramach niniejszego artykułu.

Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. nr 88, poz. 553 z późn. zm.), zwana dalej „k.k.”, w przepisie art. 32 wprowadza katalog 5 rodzajów kar: grzywnę, karę ograniczenia wolności, karę pozbawienia wolności, karę 25 lat pozbawienia wolności oraz karę dożywotniego pozbawienia wolności.

Przedstawiamy wam drodzy czytelnicy artykuł o mechanizmie zwanym "Dobrowolne Poddanie się Karze", który bardzo często wykorzystuje policja i prokuratura aby dokopać nam palaczom. Jeżeli zostaniesz kiedykolwiek złapany za jointa, zastanów się dwa razy czy warto rezygnować ze  swoich praw i przyznawać się do przestępstwa, którego jedynym pokrzywdzonym jesteś ty sam.