(patrz wywiad część 1 ) Chciałbym jeszcze zapytać o wcześniejszą książkę, którą wydałeś, a dotyczącą innego środka psychoaktywnego – LSD. Autorem tej pracy był twórca tej substancji, Albert Hofmann, wybitny chemik oraz członek komitetu noblowskiego. Kiedy ukazała się w Polsce i z jakim się spotkała odzewem? W 2001 r. Nie było większego odzewu, kilka recenzji i właściwie wszystko. Ale ponieważ nakład cały się rozszedł, myślę, że miała jakiś wpływ na kształtowanie świadomości.

Spliff: Przez 6 numerów Twoje wspomnienia prezentowane na  łamach naszej gazety nasi czytelnicy mieli okazje już troszkę poznać twoje losy, powiedz nam jednak kim jesteś ? Michał Pauli:  Jestem artystą plastykiem, większość swojego życia zajmowałem się ceramiką i malarstwem. Od dzieciaka miałem też pasje do podróży. Do Azji południowo-wschodniej, zaprowadziła mnie moja podróżnicza ciekawość, jak również pomysł, by łączyć przyjemne z pożytecznym. Sprowadzając stamtąd rękodzieło artystyczne. 

  Twoje wydawnictwo wydało dwie pozycje poruszające tematykę środków psychoaktywnych, pierwszą o LSD, a drugą o marihuanie. Skąd taki wybór?   Jest to kontynuacja mojej działalności wydawniczej z Wydawnictwa Głodnych Duchów, które wydało przed laty książkę Charlesa Baudelaire’a „Sztuczne raje”, traktującą o opium, haszyszu i winie. Uważam, że temat narkotyków jest w Polsce ważny i aktualny, a poziom dezorientacji społecznej ogromny, stąd te wybory. Chętnie poświęciłbym także czas na wydanie książki o ajahuasce, lianie z Ameryki Południowej ostatnio dość modnej w naszym kraju, a także o rodzimych grzybach psylocybowych, rosnących powszechnie na naszych łąkach...  

Potencjał konopi znany jest od lat, jednak stereotypowe myślenie wciąż uniemożliwia wielu narodom korzystanie z jej dobrodziejstw. Kluczem do rozwoju jest liberalna polityka, której przykładem są Czechy. Zaledwie kilka miesięcy po znowelizowaniu przepisów narkotykowych (dość powszechnie odebranych jako nowoczesne, ale uwzględniający żądania podstawowych swobód i wolności osobistych w sposób, hmm, kompromisowy) odbyły się pierwsze targi konopne. O sytuacji w sąsiednim kraju oraz o przebiegu Cannabizz Hemp Fair 2010 zgodził się z nami porozmawiać jeden z organizatorów – Emanuel Kotzian.

Dochodzi godzina osiemnasta. Słychać już dzwony z pobliskiego kościoła Matki Boskiej Bolesnej, wzywające wiernych na wieczorne nabożeństwo.  Telefonowałem przed kwadransem – Pięć minut –  rzucił wtedy głos w słuchawce, po czym rozłączył się natychmiast. Czekam dalej. Marznący deszcz ze śniegiem zacina ostro tworząc trudną do przebicia okiem kurtynę z wody i brudu. – Po jaką cholerę on tu stoi? – zdają się pytać twarze zmierzających na mszę seniorów.

Jak nielegalna jest trawa na Ukrainie? Posiadanie do 5 g jest wykroczeniem (grzywna poniżej 100 USD), od 5 g – przestępstwem, kara do 2 lat więzienia (do 2009 r. było rok więcej). Również w zeszłym roku zdekryminalizowano, konkretnie przesunięto do wykroczeń, uprawę do 10 roślin (grzywna do 200 USD), za więcej można dostać dodatkowo 3 latka. Za posiadanie >5 g, byle niezbyt wiele, dostaje się zwykle wyrok w zawieszeniu, szczególnie za pierwszym razem i/lub gdy ktoś tłumaczy się „narkomanią” i „podda leczeniu”.

Uzależnienie od marijuany jest częstym obiektem sporów. Jedni mówiąc: „palę zioło kilka lat, pracuję, uczę się i nic mi nie jest”, uważają, że to mit; inni twierdzą, że jest to takie samo uzależnienie jak każde inne, tyle, że wyłącznie psychiczne. Szukając jakiegoś rozwiązania postanowiliśmy zaczerpnąć informacji w ośrodku uzależnień o wdzięcznej nazwie KARAN, gdzie terapeutka Aneta Lis-Kotowska zgodziła się z nami porozmawiać.

Gdańsk, lato, środek dnia. Do komisariatu w sercu starówki wchodzi młody, elegancki gość i kładzie na stole pół grama suszu roślinnego, którego samo posiadanie jest w myśl obowiązującego prawa przestępstwem. Taka efektowna demonstracja jest nie tylko okazją do wykazania się skutecznością dla służb mundurowych, zatrzymania groźnego degenerata na dwadzieścia godzin w areszcie i przeszukania jego domu rodzinnego.

AB: Proszę powiedzieć, dlaczego wybrał Pan taki kontrowersyjny temat do realizacji filmu dokumentalnego?   JR: Byłem w zarządzie Fundacji AIDS w latach 80-ych; widziałem, że konopia naprawdę pomaga ludziom z syndronem wyniszczenia (ang. wasting).

UZALEŻNIENIE TO NIE WADA NABYTA, LECZ WRODZONA Od zarania dziejów ludzie kochają się odurzać. Jedyną zmianą, jaką przyniósł bieg czasu są odmienne preferencje w stosunku do środków, za pomocą których uzyskujemy odmienne stany świadomości. Epidemia uzależnień to konsekwencja tych upodobań; jest problemem globalnym.