Szkodliwa broń DEA w wojnie z Cannabis przyśpieszyła rozwój hydroupraw. Po 40-latach braku naukowych dowodów, najnowsze badania Narodowego Instytutu Zdrowia Stanów Zjednoczonych przynoszą wieści o chorobotwórczej dla rolników szkodliwości Parakwatu – substancji rozpylanej przez samoloty i helikoptery w federalnej wojnie o wykorzenienie marihuany. To właśnie zanieczyszczanie konopi przez DEA, przyczyniło się do rozwinięcia metod upraw hydroponicznych…

Ten filmik krąży po Internecie odkąd uczestniczka konkursu Miss America  z 2013, Miss Iowa została zapytana o to czy wspiera zastosowanie medycznej marihuany w medycynie.

The Drug Policy Alliance wystosowała wniosek do najwyższego sądy Luizjany o ponowne rozpatrzenie sprawy 48 letniego Bernarda Nobla.

Amerykańscy przywódcy religijni dyskutowali o roli wiary w rozwoju alternatywnej polityki antynarkotykowej.

Ostatnio o leczniczych właściwościach marihuany zrobiło się głośno za sprawą Mykayli Comstock, siedmioletniej mieszkanki stanu Oregon, która niespełna rok lata temu usłyszała, że cierpi na ostry typ białaczki.

Jak wiemy, za naszego życia doszło do formalnej pełnej legalizacji w stanach Colorado i Washington (nie stołeczny – ten na Zachodzie). Wspominaliśmy już w poprzednim numerze o przykładowych scenariuszach faktycznej realizacji lub braku realizacji tego prawa wobec konfliktu z federalnym. Mi osobiście przychodzi do głowy jeszcze jedna wizja(-e).

Po legalizacji sprzedaży marihuany w Kolorado (USA) nie musieliśmy długo czekać na pierwszą reklama w telewizji komercyjnej tej używki. Przy biznesie, który w pierwszy dzień wygenerował 1 mln dolarów obrotu, było to tylko kwestią czasu. W końcu jak to się zwyczajowo mówi, reklama dźwignią handlu.

Jak najprościej wymyślić zagrożenie? Najpierw trzeba stworzyć bezkresny strach, jeszcze lepiej jak będzie on opierał się na stereotypie, który jednak nadal ma solidne fundamenty w otaczającej nas rzeczywistości. Jak będziemy mieć już mechanizm w ręku, nie pozostaje nic innego jak rozpowszechnić go przez media. I czekamy aż przekaz dojdzie, a ludzie będą się z nim sukcesywnie utożsamiać. A, że ci sami ludzie co pewien czas są wyborcami, to przy najbliższej okazji dać im kawał smacznej kiełbasy: projekt prawa, które będzie panaceum na ów strach. Proste?

„Herrida abierta” – „otwarta rana” – tak określa Vulliamy pogranicze Stanów i Meksyku w eseistycznym wstępie do swojego reportażu, by przez następne czterysta stron, tę ranę rozdrapywać. Dla utytułowanego brytyjskiego dziennikarza obszar graniczny stanowi wymarzony poligon badawczy, na którym przenikają się kluczowe społeczne problemy współczesności: bezkarność przestępczych karteli i międzynarodowych korporacji, korupcja, wyzysk pracowników, samowola banków, bezradność policji, inercja władzy politycznej... W tym rejonie świata wszystkie te zjawiska powiązane są z miliardowymi obrotami narkobiznesu, ale to nie jest kolejny reportaż o koksie i strzelaninach. „Narkotyki są objawem, nie przyczyną problemów” – postępując zgodnie z tą metodą Vulliamy przemierzył obszar południowego pogranicza Stanów – od Kalifornii po Zatokę Meksykańską.

Dwóch policjantów – jeden z Kirgistanu, drugi ze stanu Waszyngton – przyleciało do Polski odpowiedzieć o tym, jak powinna wyglądać praca organów ścigania.