Błąd
  • JUser::_load: Nie można załadować danych użytkownika o ID: 775
A+ A A-

Fermentacja marihuany

Kiedy kończy się okres wzrostu rośliny i poszczególne komórki zaczynają zamierać, wtedy marihuana może samoistnie zacząć fermentować. Jest to proces, w którym biorą udział bakterie i enzymy roślinne. Rozkładają one złożone związki chemiczne, na ich proste składowe, głównie skrobie i cukry na alkohol i proste kwasy. W procesie tym niszczony jest też chlorofil, co daje materiałowi bardziej postarzały wygląd i brązowo-szary kolor.

1. Fermentacja – tytułem wstępu
Fermentacja może zajść, gdy ziele ma wilgotność większą od 15%, a temperatura jest wyższa od 16°C (60°F). Szczelne zamknięcie materiału przyśpiesza proces fermentacji. Tempo fermentacji kontroluje się przede wszystkim poprzez zmianę zawartości wody. Niestety dla każdej partii towaru jej prędkość prawdopodobnie będzie inna, z powodu różnej zawartości azotu w roślinach (jest on niezbędny do funkcjonowania bakterii fermentacyjnych *1). Proces ten jest delikatny i jeśli będzie przebiegał za szybko, to marihuana może zamienić się w kompost. Należy co jakiś czas kontrolować poziom przefermentowania ziela, aby przerwać proces w odpowiednim momencie (sprawdzając wysuszone, małe próbki). Jeśli dość wcześnie powstrzyma się fermentację, to materiał przyjmie słodki smak, a to z powodu tego, że wtedy głównymi jej produktami będą cukry. By przerwać fermentacje należy szybko podsuszyć całą trawę.

2. Przyprawy
Do fermentującego ziela można dodać przyprawy, tak by uzyskało ono dobry, jeszcze przyjemniejszy aromat. W tym celu zwykle używa się cynamonu, goździków, imbiru, gałki muszkatołowej, szałwi lub wanilii. Można użyć też skórek z pomarańczy lub cytryny. Średnio używa się 28 g (1 uncja) przypraw lub 112 g (4 uncje) skórek na każde 28 litrów ziela (no cóż, to stopa sześcienna). Przyprawy powinny być zamknięte w małych torebkach z jakiejś tkaniny, natomiast świeże skórki z cytrusow możesz układać warstwami w fermentujących konopiach.

3. Rodzaje fermentacji
Rozróżnia się dwa rodzaje fermentacji: samoistną (self-generation) i wymuszoną (forced). Oba rodzaje najlepiej jest przeprowadzać z dodatkiem w postaci liści.

3.1. Fermentacja samoistna.
Samoistna fermentacja zachodzi w zadowalający sposób, wtedy gdy jest wystarczająco materiału do zrobienia sterty (kupy) o powierzchni przynajmniej 0,91 metra sześciennego (1 jard sześcienny). Kiedy użyjesz mniejszych ilości konopi, może nie powstać odpowiednia temperatura do rozwoju bakterii fermentacyjnych i wszystko może się nie udać.
Umieść konopie w dużym pojemniku lub w stercie przykrytej płachtą brezentową. Spryskaj wszystko wodą tak by było odpowiednio wilgotne. Przez parę dni sterta może się ocieplać, poczym temperatura spadnie. W środku konopie powinny mieć szaro-brązowy matowy wygląd. Musisz przerwać proces w odpowiednim momencie, bo jeśli o tym zapomnisz to ziele może rozłożyć się zupełnie.

3.2. Fermentacja wymuszona
Wymuszonej fermentacji możesz użyć, gdy masz mniejszą ilość konopi. Będziesz potrzebować zamkniętego pojemnika lub pieca, w ktorym będzie można regulować temperaturę i wilgotność. Umieść marihuanę w piecu lub czymś podobnym i podnieś temperaturę do około 57°C (135°F). Utrzymuj wilgotność na poziomie 75%. W przeciągu tygodnia fermentacja powinna się zakończyć, lecz sprawdzaj jednak stan materiału co jakiś czas, aby uniknąć przykrych niespodzianek.

4. Zapach i smak
Podczas fermentacji wydzielają się związki amoniaku, mające dość nieprzyjemny zapach, ale po wysuszeniu dym z marihuany powinien mieć słodki, dojrzały i soczysty smak.

*1. Można dodać odżywki do drożdży. Dość często można ją kupić w sklepach spożywczych.

Artykuł z 37 numeru Gazety Konopnej SPLIFF

Opracował Adriachu
na podstawie The Marihuana growers guide.

Oceń ten artykuł
(5 głosów)