Serwis Neuro Groove powstał w 2002 roku, jako dział portalu hyperreal.info. Od 2009 roku funkcjonuje, jako samodzielna strona posługując się  domeną neurogroove.info. Serwis pełni rolę miejsca, w którym publikowane są opisy przeżyć (tzw. “trip-raporty”), wywołanych substancjami psychoaktywnymi.

Po tysiącach lat obecności w Andyjskiej kulturze i 50 latach bezsensownej, szkodliwej i źle funkcjonującej prohibicji, koka miała niedawno szansę powrotu do łask. Propozycję wykreślenia liści z listy substancji zakazanych zablokował jednak wiedzący jak zwykle lepiej Wujek Sam.

Statystyki dowodzą, ze narkotyki to jeden z trzech głównych  towarów globalnej wymiany handlowej. Czy jest możliwe, by ten złoty interes funkcjonował bez zaangażowania służb specjalnych i elit politycznych wielkich mocarstw?

Czym jest wolność? Społeczeństwo? Jakie były początki podporządkowania się jednostek w organizację, którą dziś nazywamy państwem? Dlaczego ludzkie zgodzili się zrezygnować z naturalnej, nieskrępowanej swobody i zdecydowali podporządkować się innym? Pytania te frapują myślicieli od czasów Platona. Kolejni filozofowie podejmowali trud wyjaśnienia jaka była geneza porzucenia przez ludzkość postaci współistnienia, którą przyjęto określać mianem stanu naturalnego.

Wybitny artysta, wspominając dawne lata, w pewnym momencie powiedział mi nader uczenie – „Koronnym argumentem podnoszonym w toczących się dyskusjach związanych z polityką antynarkotykową jest szkodliwy wpływ substancji psychoaktywnych na zdrowie. Przeciwnicy narkotyków, również legalizacji marijuany, powołują się na mniej lub bardziej wiarygodne badania, których wyniki mają zaakcentować skalę zagrożeń wynikającą z zażywania środków zmieniających postrzeganie rzeczywistości”. Zastanawiam się, dlaczego to mówi?

W listopadzie w prestiżowym czasopiśmie medycznym Lancet ukazał się artykuł pod redakcją profesora Davida Nutta, analizujący w kompleksowy sposób szkodliwość poszczególnych narkotyków. Absolutnym „liderem” rankingu, najbardziej szkodliwym z narkotyków, jest wg autorów... alkohol!

["OPOWIEŚć Z KRAINY UŚMIECHU- DAN 9" (Cz.V) ] Sala wizyt dla przedstawicieli ambasad wyglądała niesamowicie schludnie w porównaniu z resztą miejsc w tej instytucji. Na ławce siedziało dwóch białych, zwróconych twarzą do kurtyny z krat i pleksiglasu. Za tą barierą znajdowała się część dla odwiedzających, obecnie pusta. Mężczyźni okazali się Polakami o imionach Tomek i Paweł. Konsul wspomniał mi o nich podczas rozmowy na posterunku. Oprócz mnie byli to jedyni rodacy mający nieszczęście przebywać za murami tajskich więzień.

U nas znów bida, zioło mieszane z mąką ziemniaczaną(!), cóż więc zrobić? Pozostała wycieczka. Po dotarciu do Kopenhagi, gdzie wysiadłem z autobusu nieopodal parku Tivoli, pierwsze kroki skierowałem na dworzec główny, aby wymienić pieniądze. W Danii nie wprowadzono euro, okazało się jednak, że wszędzie można już nim płacić. Z dworca idę ok. 20 minut na piechotę bezpośrednio do dzielnicy „Christianshavn”.

W powojennej historii Stanów Zjednoczonych chyba żaden okres nie budzi tylu emocji, co lata sześćdziesiąte. Kryzys kubański, zabójstwo Martina Luthera Kinga, elekcja i zabójstwo Kennedy’ego, początek wojny w Wietnamie, lądowanie na Księżycu – wszystkie te wydarzenia natury politycznej stały się symbolami dekady, ale jednocześnie w masowej wyobraźni kojarzy się ona przede wszystkim z rewolucją obyczajową, festiwalem w Woodstock, Latem Miłości w Haight-Ashbury, słowem – z  epoką dzieci kwiatów, okresem nadzwyczajnego fermentu kulturalnego, który przydał dziesięcioleciu określenie „kolorowych lat sześćdziesiątych”.

[OPOWIEŚć Z KRAINY UŚMIECHU - Aresztowanie (Cz.IV) ] Dan 9 to przedostatnia sekcja w więzieniu Bombat. Za nią był już tylko blok numer 10. Na pierwszy rzut oka jej układ nie różnił się zbytnio od miejsca, gdzie byłem wcześniej. Jedynie mur wydawał się wyższy i oddzielony dodatkową ilością zasieków.