Konserwatysta Felipe Calderón wyraźnie spuścił z tonu. To on rozpoczął serię gigantycznych operacji wojskowych przeciwko narkokartelom, licząc na wzrost popularności i legitymizację swojej władzy po wyborach w 2006 r., które uchodzą za sfałszowane. Przerodziło się to w wojnę domową, zginęło już niemal 30 tys. osób (więcej niż w wielu “regularnych wojnach” naszej dekady). Armia traktuje cywilów równie brutalnie, co narcos, a rządzący przyznają powoli, że potężny procent ofiar to przypadkowi ludzie spoza przemysłu.

Również w USA nie jest bez znaczenia, gdzie się pali. Podczas gdy w Kalifornii czy na Hawajach można obawiać się jedynie kary grzywny, istnieją również inne stany, w których każdy chciałby mieć przed sobą polskiego bądź też bawarskiego sędziego, gdy zostanie złapany posiadając przy sobie kilka gramów marihuany.

Kolejny film. Kolejny dokument. Znów marihuana. Sceptycyzm zakrzywia percepcję. Myślałem, że wzbogacę swoją wiedzę o kilka ciekawostek. Projekcja skończyła się godzinną refleksją nad stosunkiem do rośliny.

Będący w podróży koneser konopi czy przyjmujący ją pacjent często nie jest pewny, jak w dzisiejszym pędzącym świecie ma się aktualny stan prawny jego ulubionego zioła. Będąc w drodze przez Europę dobrze jest czasem wiedzieć, ile trawy można mieć przy sobie nie ryzykując równocześnie jednej lub kilku nocy spędzonych w pace. Oczywiście ilości te mogą już jutro być inne, poniższe dane nie są gwarantowane.

Europejskie Stowarzyszenie Studentów Prawa ELSA Warszawa i Europejskie Stowarzyszenie Studentów Medycyny EMSA Warszawa serdecznie zapraszają na konferencję naukową "Prawo i medycyna a legalizacja marihuany". Belgia, Czechy, Francja, Hiszpania, Holandia, Niemcy, Portugalia, Szwajcaria, Włochy… czy wiesz co łączy te wszystkie kraje, a zarazem diametralnie różni od Polski? Polska w liczbach: 3, 10, 3-15 lat pozbawienia wolności odpowiednio za posiadanie, udzielanie marihuany innej osobie lub udzielanie jej małoletniemu.

W myśl krążącej już wreszcie po Sejmie nowelizacji Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii prokurator miałby możliwość (nie obowiązek!) umorzenia postępowania, zresztą jedynie w najbardziej oczywistych przypadkach. Ten barbarzyński, dwudziestowieczny przepis jest jak na polskie warunki dużym postępem, rzeczą ważną. Nie ma jednak gwarancji, jaka będzie praktyka, w więzieniach nadal zapewne większość stanowić będą konsumenci. W dodatku prawdopodobnie wciąż trwać będą łapanki na ulicach, kilkunastogodzinne i dłuższe zatrzymania (wbrew kodeksowi postępowania karnego! – nie ma ryzyka zatarcia śladów czy ukrycia się sprawcy), rewizje w domach.

WK rozpoczęły akcje na miarę swoich możliwości. Nie poddali się po zakończonej brutalną, bezprawną pacyfikacją i zaborem mienia znacznej wartości okupacji Rybnika, gdzie narobili sporo zamieszania. Jak się okazało, pokonali w Sądzie Najwyższym urzędującego prezydenta Komorowskiego, który jeszcze jako Marszałek Sejmu odrzucił poprawny wniosek, od którego miała rozpocząć się zbiórka podpisów do zarejestrowania obywatelskiej inicjatywy ustawodawczej (100 tys. podpisów). Postulaty to dekryminalizacja posiadania do 30 g, uprawy do 3 krzaków oraz amnestia dla skazanych.

Szanowny Panie Marszałku, Jako artyści, twórcy i ludzie kultury, zwracamy się z prośbą o przyspieszenie prac, mających na celu uchwalenie przez Sejm obecnej kadencji, projektu nowelizacji ustawy o zapobieganiu narkomanii. Projekt został opracowany przez zespół ekspertów i przedstawiony pod obrady Sejmu przez Ministerstwo Sprawiedliwości.