A+ A A-

BUZZ - Nie ma towaru w mieście! ...czyli procenty w Iranie

„Mogę załatwić tylko trochę trawy, ew. opium. Możesz też skoczyć po coś do apteki, ale alkoholu nie da rady. Mój kontakt stracił dojście“ - mówi przepraszającym tonem dwudziestodwuletnia Farnaz. Zorganizowanie libacji w Islamskiej Republice Iranu to nie lada wyzwanie. Wprawdzie większość pijących ma swoje stałe źródło, jednak każdorazowa „transakcja“ obarczona jest jakże znanymi polskim palaczom problemami.

 

Będzie, ale nie wiadomo co, kiedy, ile i w jakiej cenie. Popyt na piwo jest niewielki - duża objętość i konieczność „niefakturowanego importu“ z sąsiedniej Armenii lub Turkmenistanu powodują, że cena jednej puszki sięga w przeliczeniu 10 -12 złotych. Przy zarobkach 2-3 krotnie niższych niż w Polsce, nietrudno wyobrazić sobie, że jest to luksus na który nie każdy może sobie pozwolić. Desperaci decydują się zatem na produkowaną lokalnie „whiskey“ - tak „lokalsi“ nazywają tę oleistą, brązową ciecz, której aromat i smak mają raczej więcej wspólnego z benzyną niż z Johnnym Walkerem. W trunek ten można się zaopatrzyć u co bardziej przedsiębiorczych taksówkarzy, jak również na jednym z rozległych bazarów, na których obok tradycyjnych dywanów, pistacji i tkanin, można znaleźć niemal wszystko. Stosunkowo niewiele jest jednak znanych nam do niedawna z jarmarku Europa stoisk oferujących leki psychotropowe czy anaboliki bez recepty. Powód jest prozaiczny - większość z tych specyfików można najzupełniej legalnie i bez żadnych problemów dostać w każdej aptece.

Sytuacja na narko-rynku w tym dziwnym, lecz pięknym kraju stoi więc z punktu widzenia Europejczyka,nieco na głowie. Uznanie szarijatu (norm religijnych) za prawo państwowe po Islamskiej Rewolucji w 1979r. wykluczyło wprawdzie alkohol, jednak nie zlikwidowało odwiecznego pragnienia ludzi do odurzania się. Pragnienia, które nie daje się zaspokoić żarzącymi się na każdym rogu, w każdej herbaciarni qualyanami (ogromnymi fajami wodnymi nabijanymi aromatyzowanym tytoniem). Nie pomaga też powszechnie spożywany Delster, czyli zero-procentowe piwo, które praktycznie zmonopolizowało rynek bezalkoholowych napojów alkoholowych.

 

Jednocześnie jest to kraj, przez którego terytorium przemycane jest nawet do 90% trafiających na nasz rynek opiatów. W połączeniu z trwającą „wojną z narkotykami” wywołało to w ostatnich latach niespodziewane i zatrważające konsekwencje. Jako, że przemyt silnie pachnącego opium o dużej objętości jest kłopotliwy, przemytnicy zdecydowali się przetwarzać je bezpośrednio w Afganistanie na wysoce stężoną heroinę. Efekt jest taki, że znacząca część dotychczasowych użytkowników opium przerzuciło się na te jeszcze bardziej destrukcyjną używkę.

 

„Nie mówię mamie, że popijam - nie chcę, żeby się denerwowała, że kiedyś zobaczy mnie w kajdankach“ - kończy rozmowę moja irańska rozmówczyni...

 Artykuł z nr 6 Spliffa - pobierz gazetę w wersji PDF 

 

                       

Oceń ten artykuł
(0 głosów)