W artykule w dzienniku  Wall Street rocznica 10 lat dekryminalizacji narkotyków w Portugali jest opisywana jako realny model problemowy, który pod względem socjalnym i ekonomicznym mógłby być uznawany jako swego rodzaju przykład dla innych krajów. Wielu przewidywało katastrofę - uważano, że taka zmiana statusu narkotyków doprowadzi do masowych przyjazdów ”narkotykowych turystów”, którzy pojawią się w Portugali i których nie będzie można osądzić ani ukarać. Lecz był również jeden polityk, który uważał inaczej, tą zmianę nazwał „słońcem obiecanym, plażami i braniem narkotyków według własnego wyboru”  prosto, bez moralizowania.

 „Wpływ na życie naszych rodzin i naszego społeczeństwa jest o wiele mniejszy niż przed dekryminalizacją” powiedział w wywiadzie dla  magazynu Time w zeszłym roku Joao Goulao przewodniczący Instytutu do Spraw Narkotyków i Uzależnienia Narkotycznego. Dodając, że w sytuacji, gdy policja nie będzie musiała zajmować się łapaniem pojedyńczych przypadków posiadania lub używania, będzie mogła skupić sie ponownie  na ważniejszych sprawach, jakimi jest śledzenie karteli narkotykowych, które zajmują się dystrybucją znacznie większej ilośći narkotyków.  

 Według  badań z 2009 roku przeprowadzonych przez Instytut Cato dekryminalizacja nie przyniosła odwrotnych efektów na użytkownikach narkotyków w Portugali, wskazuje się również według różnych badań, że liczba osób zakażonych virusem HIV wśród osób stosujących narkotyki należy do najniższej w całej Unii Europejskiej w porównaniu z regionami, gdzie występuje wysoki reżim kryminalny. Dane wskazują na przykładzie Portugali, że dekryminalizacja odniosła znaczący sukces.  W tym właśnie sukcesie leży dowód i lekcja, o której wszyscy powinniśmy debatować.  

Po bardziej dokładnych badaniach nad tym problemem w brytyjskim dzienniku kryminalnym pt „Czego możemy się nauczyć po portugalskiej dekryminalizacji nielegalnych narkotyków” autorzy doszli do szokujących konkluzji i wniosków : portugalska dekryminzalizacja narkotyków nie doprowadziła do wzrostu używania narkotyków, przyczyniła się wręcz do przeciwnego zjawiska. Dowody wskazują na redukcję problematycznego używania narkotyków, a  także szkód i przestępstw związanych z narkotykami.   

Dekryminalizacja w Portugali  przyczyniła się do  redukcji liczby więźniów, którzy zostali skazani prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwa związane z narkotykami. Spadek ten wynosił około z 44 % w 1999 roku do 28 % w 2005 roku. Zmniejszenie liczby więźniów za te przestępstwa przyczyniło się do redukcji przepełnienia więzienia. A w roku 2005 zanotowano, że w więzieniach nie ma już przepełnienia.

Zanotowano również wielki spadek śmierci spowodowanych używaniem heroiny ( z 350 przypadków w 1999 roku do 98 w 2003) może być to powiązane ze znaczącym wzrostem liczby użytkowników narkotyków, którzy zaczeli leczyć się substytucyjnie.  Co prawda wzrosła liczba śmierci związana z innymi narkotykami, ale podsumuwując ogólny spadek śmierci spowodowany narkotykami spadł o 60% pomiędzy 1999 a 2003 rokiem.

Efekt dekryminalizacji można również inaczej interpretować na etapie używania narkotyków. Używanie heroiny co prawda znacznie spadła, lecz kokaina i konopie indyjskie znacznie wzrosły szczególnie wśród młodych ludzi te normy przeniosły się również na kilka innych europejskich krajów, jednak pomimo tego notuje się znaczny spadek w Portugali w porównaniu do innych krajów Unii Europejskiej.  

Główną konkluzją Instytutu Cato jest „ Osądzając sprawę dekryminalizacji w Portugali  okazała się głośnym metorycznie sukcesem... Politycy ds. Narkotyków w rządzie Portugali są jednomyślni w  wierze, że dykryminalizacja przyczyniła się w znaczący sposób do efektywniejszego podejścia do spraw uzależnienia i związanych z narkotykami nieszczęść”.

źródło: http://www.druglawreform.info/

(spolszczenie:: "pyzy")