Potencjalnie częstymi objawami po przerwaniu używania cannabis są niestabilność emocjonalna, której towarzyszy wzmożona drażliwość i agresja, stany depresyjne, zaburzenia snu, intensywne sny i brak apetytu. Większość pojawia się po około 24 godzinach po odstawieniu, po dwóch do pięciu dni osiągają maksimum intensywności i utrzymują się przez około 2 tygodnie. Osoby zażywające intensywnie przez wiele lat przyznały, że szczególnie zaburzenia snu mogą utrzymywać się przez wiele tygodni.
Aby dobrze zobrazować sobie intensywność symptomów, pomocne będzie porównać je z symptomami odstawienia narkotyków i lekarstw. Przykładowo osoby mające doświadczenia z opiatami i cannabis oraz benzodiazepinami i cannabis opisują symptomy po odstawieniu opiatów i benzodiazepin jako nieporównanie silniejsze i dłużej utrzymujące się niż występujące po odstawieniu produktów konopnych.

Do badań z USA wybrano 12 uczestników (sześciu mężczyzn i sześć kobiet w wieku średnio 28 lat), którzy palili zarówno cannabis, jak i skręty z tytoniem. Średnio od 10 lat, cannabis obecnie średnio cztery razy dziennie, a papierosy w ilości około 20 dziennie.

W ramach eksperymentu uczestnicy przerywali w losowo wybranej kolejności, każdorazowo na 5 dni, zażywanie cannabis, tytoniu oraz obydwu środków na raz. Opisane trzy fazy odstawienia przerywane były każdorazowo okresem 9 dni zwyczajnej konsumpcji. Każdego dnia badań wypełniali oni kwestionariusz zawierający częste objawy mogące wystąpić po odstawieniu tytoniu lub cannabis. Codziennie określano intensywność każdego symptomu w skali od 0 do 3 (0 = nie występuje, 1 = występuje w ograniczonym stopniu, 2 = relatywnie intensywne objawy, 3 = silne objawy). Wartości poszczególnych symptomów zsumowano.  

Intensywność objawów była w przypadku cannabis mniej więcej taka sama, jak w przypadku abstynencji od tytoniu (ogólnie oraz dla poszczególnych symptomów). Wartości dla drażliwości oraz pragnienia „narkotyku” były jednakże w okresie pięciu dni większe dla tytoniu. Intensywność symptomów odstawienia wykazywała znaczne różnice dla poszczególnych badanych.

Godnym odnotowania jest fakt, że u niektórych uczestników najmniejsza wartość symptomów odstawienia występowała w fazie abstynencji od obydwu środków. Według autorów może to być związane z tym, że obydwa są palone, więc wyzwalają takie same bodźce kluczowe. Całkowity brak bodźców kluczowych powiązanych z paleniem mogło zredukować symptomatykę odstawienia.

Mniej zaskakująca jest tendencja do zależności między intensywnością odczuć po odstawieniu i wielkością dawki. Czterech badanych stosujących cannabis raz do dwu dziennie wykazywało słabe objawy abstynencyjne lub w ogóle ich brak, podczas gdy uczestnicy palący 6 i więcej razy dziennie wykazywali objawy o wiele wyraźniejsze. Najwyższa wartość ogólna podana została przez uczestnika palącego najczęściej – 10 razy dziennie. Pomiędzy czterema uczestnikami, używającymi cannabis 3-4 razy dziennie występowały duże różnice w intensywności występowania symptomów, która rozciągała się od braku występowania do bardzo silnych odczuć.

Jeden ważny w mojej opinii aspekt tematu odstawienia nie został w badaniach poruszony. Z mojego doświadczenia wynika, że osoby, które rozpoczęły zażywanie cannabis w młodym wieku, zmagają się z silniejszymi symptomami niż osoby zaczynające palić później. To samo zjawisko obserwuje się w przypadku tytoniu. Fakt ten można łatwo wytłumaczyć tym, że mózg młodej osoby reaguje o wiele bardziej wrażliwie i trwale na używki niż w przypadku osoby dorosłej.