Skupię się na obowiązujących w Polsce przepisach. Omówię je w perspektywie i kontekście obecnej polityki karnej i społecznej. Przyznam, że mam poczucie déjà vu – podobne tematy poruszaliśmy już rok, dwa lata temu i w zasadzie niezbyt dużo się, moim zdaniem, zmienia. Będę mówiła rzeczy, które być może są kontrowersyjne, uznane za niesłuszne. Chciałabym, abyście mi Państwo udowodnili, że ja się mylę; to będzie oznaczało, że idziemy w odpowiednim kierunku.

Myślisz, że system okrutnie prześladuje Ciebie i Twoich bliskich za palenie marihuany? Uważasz, że prawa dotyczące konopi w krajach europejskich są zbyt surowe? Porównujesz polskie rozwiązania w dziedzinie polityki narkotykowej do rozwiązań reżimu na Białorusi i narzekasz na swój ciężki los? Cóż, lepiej przemyśl to wszystko jeszcze raz.

Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji przeciwko liberalizacji prawa o przeciwdziałaniu narkomanii Dzisiaj odbyło się (red. 19 kwietnia 2011) posiedzenie Senackiej Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji, która rozpatrywała uchwaloną przez Sejm 1 kwietnia ustawę o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Przypomnijmy, że Komisja Ustawodawcza nie wniosła do ustawy żadnych poprawek (aczkolwiek zgłoszony został wniosek mniejszości o odrzucenie art. 62-a – czyli przepisu umożliwiającego w postępowaniu przygotowawczym umorzenie postępowania, nawet przed wydaniem postanowienia o jego wszczęciu, przez prokuratora).

Pojawiła się kolejna okazja do wywiązania się z obietnic. Naszych rządzących oraz tych, co udają, że jeszcze rządzą, czeka sprawdzian. Pytanie, wyjęte z ust Edwarda Gierka, nabiera nowego wymiaru. Stawiają je jednym głosem wszyscy zwolennicy liberalizacji prawa narkotykowego: Pomożecie? Ten tekst będzie jednym wielkim pytaniem retorycznym... Retorycznym prawie? Zakładamy śmiało, iż nie skończy się tym razem na pustych słowach. Słyszeć ich już nie chcemy. Zamiast rozmytych odpowiedzi, prosimy: Weźcie się do roboty, Panowie politycy!