Gdybym nie trafił na koncert z okazji premiery płyty Geto Blasta, nie miałbym okazji, by odnowić zainteresowanie nurtem roots-rock-reggć. O tyle ma to znaczenie, iż swego czasu uważałem rock za cywilizacyjny folklor, a roots-reggć za muzykę świata. I nie mając zbyt wielu na to przykładów sięgałem po nagrania od Sasa do lasa. Teraz jest tak samo, z tym, że nie wykraczam poza domenę rege.