Paździerze konopne do niedawna były traktowane głównie jako odpad z uprawy konopi, które uprawiano zwykle na cele nasiennictwa oraz włókiennictwa. Paździerze były często wykorzystywane (i ciągle są) jako wyściółka dla zwierząt. Podczas prac renowacyjnych we Francji na przełomie lat 80-tych i 90-tych podjęto próbę wykorzystania tego lokalnego materiału jako wypełnienie ubytków w ścianach o drewnianej konstrukcji [1].

Pomysł na wykorzystanie konopi w postaci kompozytu opartego na wapnie sięgają do przełomu lat 80/90-tych [1]. We Francji podczas remontowania starych budynków opartych na konstrukcji drewnianej, wypełniano ubytki w ścianach wypełnionych naturalnymi materiałami takimi jak słoma, wiklina, sierść zwierzęca.

Dzięki współpracy z Instytutem Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, piknik ten znaleźliśmy bardzo pouczającym – można było dowiedzieć się pożytecznych informacji, m.in. to, iż areał upraw konopi w Polsce rokrocznie wzrasta, dziś wynosi ok. 800 ha (choć siermiężne polskie prawo szczególnie utrudnia ich zakładanie – w PRL zasiewy były kilkunastokrotnie wyższe), a kultywuje się szereg odmian krajowych Cannabis sativa L.