Pisząc ten tekst próbuję sobie odpowiedzieć, co stało się z polskim społeczeństwem. Czasem wydaje mi się, że w ciągu kilkunastu lat po pierwszym wybuchu wolności, od kiedy nabieram rozeznania, cofnęliśmy się... nieraz myślę, że do czasów przedoświeceniowych. Samemu sobie wyglądam przemądrzale, moralizatorsko i zrzędliwie, wtedy patrzę jeszcze raz na ulice, media i instytucje i znowu wraca to uczucie, i znów desperacko potrzebuję jakoś wyjaśnić tę wszechobecną pustkę intelektualną. I duchową też. Bo to nie tylko rozsądek, lub jego brak, nami kieruje (dlaczego potrafimy się zachowywać altruistycznie? dlaczego słuchamy reklam? a dlaczego Ojciec Dyrektor jest dla tak wielu moralnym autorytetem?).