Głównym zastosowaniem betonu konopnego jest wypełnienie ścian zewnętrznych, których konstrukcję stanowi szkielet drewniany.

Wapno jest uznawane za jedno z najstarszych spoiw budowlanych. Najstarsze odkryte i udokumentowane materiały budowlane zawierające zaprawę wapienną zostały znalezione na terenie Turcji i Palestyny i pochodzą z XII wieku p.n.e. [1].

Paździerze konopne do niedawna były traktowane głównie jako odpad z uprawy konopi, które uprawiano zwykle na cele nasiennictwa oraz włókiennictwa. Paździerze były często wykorzystywane (i ciągle są) jako wyściółka dla zwierząt. Podczas prac renowacyjnych we Francji na przełomie lat 80-tych i 90-tych podjęto próbę wykorzystania tego lokalnego materiału jako wypełnienie ubytków w ścianach o drewnianej konstrukcji [1].

Grupa Cohabitat podpisał w dniu wczorajszym umowę z GreenBooks na wydanie po polsku podręcznika budowania z konopi. Polska będzie pierwszym krajem w którym ukaże się przekład.

Pomysł na wykorzystanie konopi w postaci kompozytu opartego na wapnie sięgają do przełomu lat 80/90-tych [1]. We Francji podczas remontowania starych budynków opartych na konstrukcji drewnianej, wypełniano ubytki w ścianach wypełnionych naturalnymi materiałami takimi jak słoma, wiklina, sierść zwierzęca.

Wyobraźcie sobie materiał, który jest siedmiokrotnie wytrzymalszy niż beton i o połowę lżejszy, nie podlega procesom gnilnym, a jest wykonany z materiałów podlegających stuprocentowemu rozkładowi; jest wodoodporny, a jego bilans CO2 podczas produkcji wypada na minus, co oznacza, że więcej CO2 jest redukowanego, niż wytwarzanego.